کاربرد اکسیژن چیست؟ در چه صنایعی از اکسیژن استفاده می شود؟

کاربرد گاز اکسیژن را می توان به دسته های زیر تقسیم کرد:

گاز اکسیژن یکی از پر مصرف ترین گاز طبی در بیمارستان می باشد و جهت ادامه حیات، در اکثر بخش های بیمارستان از جمله، اتاق های بستری، اتاق عمل، اتاق مراقبت بعد از عمل ( ریکاوری)، بخش مراقبت بیماران قلبی، بخش نوزادان، بخش زایمان و اورژانس کاربرد دارد. این گاز از لحاظ انفجار و احتراق بسیار خطرناک می باشد و واکنش آن با هیدروژن بسیار گرماده است.

در سلول ها، اکسیژن برای تنفس هوازی مورد نیاز است ، که امکان استخراج انرژی از غذاهای خورده شده را فراهم می کند. بنابراین اکسیژن مکمل در خانه و بیمارستان ها برای کسانی که دارای اختلالات تنفسی مانند آمفیزم هستند حیاتی است.

اکسیژن اضافی برای بیماران جراحی مورد نیاز است که عمداً برای اقدامات پزشکی استفاده می شوند، در این حالت “دستگاه های قلب و ریه” عملکرد حیاتی خود را ادامه می دهند.

از اکسیژن می توان به عنوان یک عامل ضدعفونی کننده برای از بین بردن برخی از باکتری های بی هوازی که در اثر قرار گرفتن در معرض کافی گاز از بین می روند، استفاده کرد. سهیل گاز تولیدکننده کپسول اکسیژن طبی ۱۰ لیتری است که برای بیماران مناسب می باشد.

مخازن اکسیژن فشرده توسط کوهنوردان در ارتفاعات بالا برای مقابله با کاهش فشار O2 در این ارتفاعات استفاده می شود.

اکسیژن برای واکنشی که کربن را به گاز دی اکسید کربن در کار فولاد تبدیل می کند ، که در دمای بالا در کوره بلند انجام می شود ، مورد نیاز است. دی اکسید کربن تولید شده باعث کاهش اکسیدهای آهن به ترکیبات خالص آهن می شود.

اکسیژن در برنامه های شامل فلز و نیاز به درجه حرارت بالا مانند مشعل های جوشکاری استفاده می شود.

در شکل مایع، اکسیژن به عنوان یک ماده اکسید کننده برای استفاده در موشک ها به طور گسترده ای استفاده می شود، جایی که با هیدروژن مایع واکنش می دهد و رانش فوق العاده ای را که برای پرواز لازم است تولید می کند. در لباس فضانوردان تقریباً اکسیژن خالص دارد.

از اکسیژن برای تخریب ترکیبات هیدروکربن استفاده می شود که با گرم شدن آنها از هم جدا می شوند. این برای ایجاد احتراق استفاده می شود که معمولاً آب و دی اکسید کربن را آزاد می کند، اما همچنین می تواند هیدروکربن ها استیلن، پروپیلن و اتیلن را تولید کند.

از اکسیژن در گیاهان تصفیه فاضلاب و تصفیه آب استفاده می شود. از طریق آب مجبور می شود تا تولید باکتری هایی را که مواد زائد موجود در آب را متابولیزه می کنند، افزایش دهد.

گاز اکسیژن (O2) برای تولید انرژی در مواردی که به منبع تغذیه خود متصل نیستند، مانند ژنراتورها و وسایل نقلیه (به عنوان مثال کشتی ها، هواپیماها و اتومبیل ها) مورد نیاز است.

در کل، هوای پاک و تازه از میزان مناسبی اکسیژن و گازهای دیگر تشکیل‌شده است. تنفس در چنین هوایی باعث شادابی و نشاط می‌شود. بهتر است هنگام خواب درها و پنجره‌ها را باز بگذاریم تا هوا در اتاق جریان پیدا کند و اکسیژن لازم به بدن برسد. هرگز هنگام خواب، صورتتان را با پارچه یا چیز دیگری نپوشانید چراکه این کار از رسیدن هوای تازه به ریه‌ها جلوگیری می‌کند.

وقتی جمعیتی انبوه در محیطی بسته گرد می‌آیند، اکسیژن هوا کم می‌شود درنتیجه انسان احساس ناراحتی و خفگی می‌کند. در فصل زمستان هرگز نباید در اتاق‌های دربسته‌ای که بخاری در آن روشن است خوابید، مواد سوختنی هنگام سوختن، اکسیژن هوا را مصرف کرده، دی‌اکسید کربن و منواکسید کربن تولید می‌کنند.

منواکسید کربن گازی سمّی است و باعث خفگی می‌شود.

غواصان برای تنفس در زیر آب از کپسول‌های اکسیژن استفاده می‌کنند.
کوهنوردان، غواصان و همچنین بیمارانی که مشکلاتی ریوی و تنفسی دارند، برای تنفس از کپسول اکسیژن استفاده می‌کنند وجود اکسیژن برای اکسیداسیون مواد غذایی و تولید انرژی در بدن ضروری است.

تنفس اکسیژن خالص برای سلول‌های بدن مضر است و ایجاد مسمومیت می‌‌کند. علائم مسمومیت با اکسیژن عبارت‌اند از: تهوع و استفراغ، انقباض ماهیچه‌‌ها، سرگیجه و بیهوشی که سرانجام منتهی به تشنج و مرگ می‌شود.