کربن دی اکسید – آنچه باید درباره CO₂ در صنعت کشاورزی بدانید

با این حال، اگر CO2 بیش از حد در جو وجود داشته باشد، زمین فراتر از آنچه طبیعی است گرم می شود. اکنون مشخص شده است که کربن دی اکسید مسئول سه چهارم گرم شدن کره زمین انسانی است. این ماده عمدتا با سوزاندن سوخت های فسیلی و جنگل زدایی برای احیای زمین آزاد می شود. نیمی از کل انتشارات توسط مخزن های کربن طبیعی جذب می شود، به عنوان مثال اقیانوس ها و اکوسیستم های زمینی. نیمی دیگر به جو فرار می کند، در نتیجه به گرم شدن کره زمین کمک قابل توجهی می کند.

در آلمان، CO2، ۸۵ درصد از کل انتشار گازهای گلخانه ای را تشکیل می دهد. کشاورزی در ۱۱ درصد انتشار از طریق کشاورزی قابل کشت و استفاده کشاورزی از زمین توربی همکاری می کند. با این حال، این رقم شامل سوخت وسایل نقلیه و ماشین آلات ، مصرف انرژی و مواد اولیه کودهای معدنی یا علوفه های وارداتی نمی شود. بنابراین می توان صرفه جویی بالقوه را صرفاً در حفظ کارایی بهتر انرژی ، کاهش استفاده از کودها و جمع شدن دامها و در عین حال جلوگیری از واردات علوفه دانست. ظرفیت ذخیره سازی بیشتر CO2 در خاک های قابل کشت یک عامل بسیار مهم برای سازگاری با تغییرات آب و هوا و محدود کردن گرم شدن کره زمین است. کلمه کلیدی در اینجا حذف کربن است. این بدان معنی است که باید کربن را از جو خارج کرد، در این حالت عمدتا در خاک نیز کربن دی اکسید وجود دارد.

به عنوان اولین قدم ، بهتر است تا مدیریت کشت و پرهیز از مناطق کشت نشده و زمین های آیش به صورت هدفمند بهینه سازی شوند. محصولات مخلوطی و کود سبز به صورت محصولات محافظ پوششی در کوتاه مدت به تجمع هوموس کمک می کند. تناوب و محصولات مخلوط باعث افزایش تنوع زیستی و در نتیجه اکوسیستم میکروبیولوژیکی فرهنگ می شود. کاهش در دامداری – و در نتیجه در زمین های مرتعی – فضایی را برای درختان و بوته های جدید ایجاد می کند که به عنوان مخزن CO2 طبیعی عمل می کنند. لقاح با مواد آلی با کیفیت بالا نیز به طور کلی تأثیر مثبت تری در تعادل هوموس نسبت به استفاده انحصاری از کودهای معدنی دارد.

یک فرم بلند مدت و آزمایش شده برای ساختن هوموس ، استفاده از مواد هیومیک است که خود را به هومین های جامد و اسیدهای فولویک و هیومیک محلول متمایز می کند. این ترکیبات با مولکولی بالا در طی تجزیه مواد آلی (رطوبت سازی) تشکیل می شوند و جز طبیعی خاک هوموس هستند. به نسبت بالاتر، آنها همچنین در ذغال سنگ نارس و به ویژه در لئوناردیت (لیگنیت نرم) یافت می شوند. اگر محتوای هوموس خاک خیلی کم باشد، افزودن مواد هیومیک به بازسازی کمک می کند: آنها با مواد معدنی رسی ، به اصطلاح مجتمع های رسی- هوموس ، سنگدانه هایی تشکیل می دهند که هم ساختار و هم کیفیت خاک را بهبود می بخشند ، به عنوان مثال با افزایش ظرفیت نگهداری آب و کاهش حساسیت به فرسایش. مواد هومیکی، دسترسی بهتر گیاه به مواد مغذی به خاک را تضمین می کند و با میلیون ها میلیون میکروارگانیسم، به ویژه در منطقه ریشه گیاه، زندگی خاک را تحریک می کند.

در شرایط خوب، اسیدهای هیومیک از دو طریق می توانند به تعادل خنثی CO2 کمک کنند: اولاً با ایجاد و اتصال کربن در خاک برای طولانی مدت – و دوم اینکه با افزایش مقدار و فراوانی رشد گیاه. در ترکیب با یک برنامه لقاح هوشمندانه و اقدامات اثبات شده مانند محصولات صید و کود سبز، استفاده از اسیدهای هیومیک می تواند به کاهش قابل توجه انتشار CO2 از کشاورزی کمک کند.

خبر خوب این است که پتانسیل اتصال دائمی CO2 در خاک در چارچوب کشاورزی پایدار بسیار فرسوده است. با این وجود هنوز کارهای زیادی برای بهره برداری از این پتانسیل باید انجام شود. در آلمان، سیاستمداران می خواهند انگیزه هایی برای کشاورزان ایجاد کنند تا روی اقدامات حفاظت از خاک متمرکز شوند: بین سال های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۳، حدود ۷۵ میلیون یورو به کشاورزانی تعلق می گیرد که به شیوه ای مطابق با خاک و آب و هوا کار کنند.