چرا از گاز آرگون برای پنجره های دو جداره استفاده می کنند؟

از گاز آرگون برای افزایش بازده انرژی و عملکرد کلی پنجره های حرارتی استفاده می شود. پنجره های حرارتی که واحدهای شیشه ای عایق بندی یا IGU نیز نامیده می شوند، دو جداره یا سه جداره هستند، به این معنی که هر قسمت از پنجره دارای دو یا سه لایه شیشه با فضای بسته شده در بین آنها است. فضاهای خالی با آرگون یا گازهای دیگر مثل کریپتون پر می شوند تا روند انتقال گرما از طریق پنجره را کند کنند. گازهایی مانند آرگون به هوا ترجیح داده می شوند زیرا هوا حاوی رطوبت است که می تواند در قسمت داخلی واحدهای شیشه ای متراکم شود و باعث کدر شدن پنجره گردد. هوا همچنین نسبت به پر شدن گاز، عایق بندی کمتری دارد. آرگون گازی ارزان، غیر سمی، بی رنگ و بدون بو است که به طور طبیعی رخ می دهد و کمتر از ۱ درصد جو زمین را تشکیل می دهد.

بیشتر پنجره های حرارتی با گاز آرگون یا کریپتون پر می شوند، اما برخی از آنها از ترکیبی از این گازها با زنون، نیتروژن یا اکسیژن استفاده می کنند. تفاوت اصلی بین پنجره های آرگون و کریپتون در هزینه و صرفه جویی در مصرف انرژی است. پنجره هایی که از کریپتون پر شده اند، کیفیت عایق بهتری دارند و گرانتر از پنجره های آرگون هستند. از آنجایی که آرگون ارزان تر است برای پر کردن فاصله های پنجره های بزرگتر از آرگون و پنجره های سه جداره نازک تر از کریپتون استفاده می شود.

مانند گاز آرگون، کریپتون هم بدون بو، بی رنگ و غیر سمی است. هیچ یک از این گازها در صورت نشتی خطری برای ساکنان ساختمان ندارد. تصمیم گیری بین آرگون و کریپتون معمولاً به هزینه مادام العمر پنجره برمی گردد و به قیمت خرید و صرفه جویی در هزینه پنجره در طول عمر آن بستگی دارد.